Typ osobowości: ofiarny
Osoby o ofiarnym typie osobowości:
- z wyprzedzeniem reagują na potrzeby innych ludzi, zanim cokolwiek zostanie powiedziane, jeżeli się zorientują, to dają drugiej osobie czego potrzebuje, zanim zdąży o to poprosić,
- rezygnują z ambicji i współzawodnictwa, zadowala ich druga, czy nawet ostatnia pozycja,
- są uważne na innych ludzi, uczciwe, godne zaufania,
- pozostają wierne na dobre i złe, nie czynią nikomu wyrzutów, trudno im osądzać innych, często są pobłażliwe,
- potrafią wytrwale znosić cierpienie, znój, niewygody,
- są naiwni, prostoduszni, nie doceniają wpływu jaki wywierają na inne osoby, trudno im dostrzec u innych jakieś zakulisowe, nie do końca jasne i szczera motywy działania.
O ile cechy te są obecne w umiarkowanym stopniu, to w żaden sposób takiej osobie nie muszą przeszkadzać w szczęśliwym życiu a wręcz w wielu okolicznościach mogą stanowić atut, który odpowiednio wykorzystany może przyczynić się do sukcesów życiowych.
Zaburzenie osobowości: masochistyczne
Dopiero gdy cechy typu osobowości stają się w groteskowy sposób przesadzone, sztywne, uporczywe, nie ma możliwości zmiany sposobu działania to cierpi z ich powodu zarówno taka osoba jak i jej otoczenie.
Poniższy link prowadzi do artykułu zawierającego odpowiedzi na często zadawane pytania odnośnie leczenia zaburzeń osobowości więcej na temat leczenia zaburzeń osobowości.
Według DSM III-R aby rozpoznać masochistyczne zaburzenie osobowości osoba powinna spełniać co najmniej pięć z poniższych kryteriów:
- pomimo tego, że inne możliwości są widoczne, dokonuje takich wyborów ludzi i sytuacji, które prowadzą do porażki,
- nie daje sobie pomóc, odtrąca tych, którzy próbują,
- jeżeli osiąga sukces to reaguje na niego depresją, poczuciem winy, ściąga na siebie różne nieszczęśliwe wypadki,
- prowokuje innych do gniewu i odrzucenia, po czym doznaje poczucia krzywdy, klęski, upokorzenia,
- nie jest w stanie tolerować przyjemnych uczuć, satysfakcji, odrzuca ludzi i sytuacje, które mogłyby do tego prowadzić,
- wychodzi jej pomaganie innym, a gdy ma coś zrobić dla siebie, również w najważniejszych dla niej sferach życia osobistego, to ponosi porażkę - pomimo tego, że posiada niezbędne zdolności i umiejętności aby osiągnąć sukces,
- nie interesują ją ludzie, którzy dobrze się do niej odnoszą,
- jest skłonna do ofiar i wyrzeczeń na rzecz osób, które wcale tego nie oczekują.
Jedną z metod leczenia w przypadku zaburzenia osobowości masochistycznego jest psychoterapia indywidualna w modalności psychoanalitycznej (więcej na ten temat).
Theodore Millon i Roger Davis w "Zaburzenia osobowości we współczesnym świecie" dokonuje dalej idącego rozróżnienia tego rodzaju osobowości na "Cnotliwą", "Samoniszczącą", "Uciemiężoną" i "Zaborczą".
Wiąże się to z tym, że w realnym świecie raczej nie ma się do czynienia z osobami o jednym typie osobowości i cechach z tym jednym rodzajem osobowości związanych, najczęściej jest to mieszanina różnego rodzaju cech, z pewnymi dominującymi aspektami, wyróżniającymi się na tle pozostałych.
I tak osobowość masochistyczna z domieszką cech narcystycznej została nazwana "cnotliwą", z domieszką cech zaburzenia osobowości unikającego "samoniszczącą", z domieszką cech zaburzenia osobowości bierno-agresywnego "zaborczą", z domieszką cech osobowości depresyjnej "uciemiężoną".
Poniżej można znaleźć więcej informacji na temat tych odmian osobowości masochistycznej.
"Cnotliwa"
- ze znaczącym udziałem cech narcystycznych
- obnoszą się ze swoją bezinteresownością i ofiarnością, czerpiąc z tego satysfakcję
- silnie wzmacniają znaczenie cierpień, których doznają
- usilnie podkreślają swoją wyjątkowość w wymiarze poświęceń, których dokonują na rzecz innych
- dbają o to, aby ich czyny i doznawane cierpienia, przeciwności losu, które znoszą były dobrze znane otoczeniu
- gdy inne osoby przestają reagować na tą strategię budowania swojego znaczenia, kompensowania niskiego poczucia własnej wartości mogą pojawić się skargii na ich niewdzięczność, niezrozumienie, brak pamięci o pełnej poświęcenia postawie
"Samoniszcząca"
- ze znaczącym udziałem cech osobowości unikającej
- takie osoby poświęcają wiele energii i wysiłku temu, aby uniknąć sukcesu i odnajdować siebie w sytuacjach porażki, jedynie pozornie dążą do zadowalającego rezultatu,
- to prowadzi do tego, że budują obraz siebie jako ofiary okoliczności, ofiary zasługującej na współczucie
- dzięki temu mogą unikać wymagań, które w innej sytuacji mogłyby zostać do nich skierowane
- jak również dzięki temu mogą unikać lęku związanego z tym, że los może się od nich odwrócić - w sytuacji gdyby coś zaczęło im się udawać
"Uciemiężona"
- ze znaczącym udziałem cech osobowości depresyjnej
- takie osoby aktywnie skarżą się na na swój los, jak bardzo jest okropny i nie do zniesienia
- konsekwetnie odrzucają ewentualne próby pomocy ze strony otoczenia, a jeżeli by je zapytać dlaczego tak postępują, często wyjaśniają, że nie chciały by stać się obciążeniem dla innych
- zdarza poprzez siłę swojego cierpienia, chorób starają się prowokować i wymuszać na innych opiekuńcze zachowania - kiedy pozostałe dostępne im metody zawodzą
- w niewielkim stopniu, jeżeli w ogóle, doświadczają przyjemności związanej ze swoim cierpieniem, które służy bardziej jako narzędzie do tego by prowokować reakcje wysycone współczuciem, opieką, zainteresowaniem i chęcią pomocy
"Zaborcza"
- ze znaczącym udziałem cech osobowości bierno-agresywnej
- w przypadku tych osób wymiar poświęcania się charakterystyczny dla osobowości masochistycznej jest specyficznym narzędziem służącym do tego, aby poprzez nadmiarową ofiarność zdobyć kontrolę na innymi osobami
- taka osoba intensywnie szuka potrzeb do zaspokojenia u innych osób i stara się je zaspokajać za wszelką cenę i nawet wtedy, kiedy bardziej istnieją w jej głowie niż w realnym świecie, aż do specyficznej intruzywności i natarczywości
- uporczywie buduje sytuacje i szuka sposobności aby stać się niezastąpioną w życiu innych osób, swoich dzieci, bliskich
- próby odsunięcia się od takiej osoby, rozluźnienia relacji wiążą się ze wzbudzaniem przez nią poczucia winy, trudno poradzić sobie z poczuciem że postępuje się w taki sposób "okrutnie" wobec tak poświęcającej się i uczynnej osoby
- za wszelką cenę stara się uniknąć sytuacji, w której osoby i relacje, na których się koncentruje miałyby się w jakiś sposób rozluźnić, miałaby się w nich okazać mniej potrzebna niż by to wynikało z jej zachowania
powrót do listy typów i zaburzeń osobowości